maandag 26 oktober 2009

Lek 5 A (km-stand: 7554)

Ondanks het afkloppen snel weer een nieuwe lekke band. Nu mijn eerste lek achter. Tijdens het beklimmen van de brug over het Amsterdam-Rijnkanaal bij Driemond, voelde ik dat het wat zwaarder ging en na een zwieper aan mijn stuur gegeven te hebben kon ik het niet meer ontkennen...

In de smalle berm daar nu wel de HPV erop gelegd. De Moiree ging er niet heel makkelijk vanaf, die ligt er strak om. Verder merkte ik dat ik wat gebroken spaken had. Ik was dus wel even bezig en het viel me op dat ik heel veel hulp aangeboden kreeg van andere fietsers, zeer vriendelijk!

Het fietsen met de HPV en de wetenschap dat ik wat gebroken spaken had, voelde wat vreemd aan. Ik kon minder strak door de bochten heen en de weglegging voelde anders. Ik heb vanavond de nieuwe Moiree erop gelegd (moeilijk en er zit nog hoogteslag in :-() nadat de fietsenmaker gisteren de spaken vervangen heeft. Daarvoor had ik het achterwiel los meegenomen. Het demonteren van het achterwiel ging soepel nadat ik via het ligfietsforum stap-voor-stap uitleg had gevraagd en gekregen. Zonder hulp had ik vast teveel losgedraaid of iets geforceerd...

donderdag 15 oktober 2009

Lek 4 RV (km-stand: 7294)

Vanavond, na een lange werkdag, in het donker, roeibroekje en shirt korte mouwen, mijn eerste lekke band met de kojaks. Ze hebben het zeer netjes lang volgehouden zonder ook maar een enkel lek! Omdat ik thuis niet opnieuw aan de slag wilde heb ik de buitenband maar gelijk even op scherpe dingen gecontroleerd, 1 steentje eruit gepeuterd en de band er met een verse binnenband weer opgelegd. Mijn reserve-band is een HPV en die zou ik alleen als thuiskomer kunnen gebruiken als ik een voorband zou wisselen. Mijn 3e Kojak ligt onaangeroerd in de schuur, misschien niet heel handig...

Tot nu toe mag ik volgens mij niet echt klagen, met 'maar' 4 lekken op 7300 km. Nu het weer donker is als ik fiets, zal het wel vaker gebeuren, omdat het onmogelijk is steentjes en glas te ontwijken.

dinsdag 13 oktober 2009

Fietsroute

De afgelopen twee dagen moest ik voor een cursus in het Tulip Inn hotel in Amersfoort zijn. Het leek me leuk om met de fiets te gaan en daarnaast wilde/kon ik de auto niet meenemen en was het met OV ook een onbegonnen tocht. De route naar het Hilton in Soestduinen ken ik goed en dat ligt er niet heel ver vanaf, maar ik besloot de routeplanner van de fietsersbond een kans te geven.

Ik heb nog geen GPS en kan die aanschaf voorlopig ook nog niet goedpraten, omdat ik zelden tot nooit op onbekend terrein fiets. Welke instelling ik ook koos, ik kreeg een tamelijk lastige route om uit het hoofd te kunnen fietsen, zie hieronder:

Omdat ik toch pas om 10.00 hoefde te beginnen en ik er wel zin in had, heb ik toch een poging gedaan de route in mijn hoofd te prenten en bedacht het gewoon te proberen. Als ik mis zou rijden zou ik snel genoeg over kunnen stappen op bekend terrein of de kaart er even bij kunnen pakken.

De route was prachtig! Niet alleen door prachtig gebied, maar ook met fantastisch asfalt en zeer weinig oponderhoud of lastige verkeerssituaties onderweg. Ik zou deze route nooit zelf uitgevogeld hebben, dus hulde voor de planner! Ik heb niet heel veel moeite gehad de juiste afslagen te nemen; Alleen toen ik bij Eembrugge de Eem over moest, zat ik even 200m verkeerd en bij het inrijden van Amersfoort moest ik even scherp zijn. Vandaag zonder problemen dezelfde route teruggereden (1.15 met wind tegen, 37km)