Excuses

Waarde fietser die ik vanochtend in the heat of the moment voor *** uitmaakte, Excuses voor mijn taalgebruik en waarschijnlijk onterechte veroordeling van u als persoon. Misschien bent u over het algemeen bijzonder vriendelijk, attent, intelligent, etc. Vandaag in het verkeer was u echter een hork en kon een lelijke aanrijding door een snelle reactie van ons beiden maar nipt voorkomen worden. Als u ook maar aan één van de volgende signalen had afgegeven, had ik misschien kunnen inschatten dat u spontaan, op een breed voorrangsfietspad, van uiterst rechts opeens naar links af zou slaan (juist op het moment dat ik u aan het inhalen was): i) uw hand uitsteken, ii) vaart minderen, iii) voorsorteren, iv) omkijken, of v) eruit zien als een fragiel oudje of kind. Met het uitblijven van al het bovenstaande was ik dus zeer verrast en geschrokken toen uw rijwiel opeens recht op mijn velomobiel ingestuurd werd. Zelf heb ik de afgelopen maanden gezien hoe zeer ik gehecht ben geraakt aan de achteruitkijkspiegeltjes van de Versatile. Ookal ben ik over het algemeen veel sneller dan het merendeel van het overige verkeer (op het fietspad) en dien ik dus vooral verkeerssituaties voor me in te schatten, toch gebruik ik mijn spiegels, ongemerkt, eigenlijk de hele tijd. Op die manier kan ik rekening houden met achteropkomende (electrische, stille) scooters, een klevende racefietser, een velomobiel, een verdwaalde auto of welke verkeersdeelnemer dan ook die last kan hebben van een manouvre of rem-actie mijnerzijds. In de zomermaanden heb ik veel op mijn racefiets gereden en daar merkte ik hoezeer ik de spiegeltjes miste / gebruikte en dat ik dan ook de behoefte had om bij naderende manouvres even achterom te kijken. Troost u dat u niet de enige bent die dit soort horkerig verdrag vertoont, want hele volkstammen halen capriolen uit op het fietspad zonder erg te hebben in anderen. Het is een wonder dat het zo vaak goed gaat... Nogmaals excuses en een veilige rit terug straks! Met vriendelijke groet, Peter